Krachtig en efficiënt online vergaderen

We zijn ondertussen allemaal teruggeroepen naar het kantoor maar online vergaderen blijft een heet hangijzer. Hoe waak je erover dat iedereen alle aandacht bij de zaak heeft? Hoe zorgt je voor punctuele aanwezigheid en actieve participatie?

Eerder dan regels en afspraken (de punitieve methode), of een veelvoud aan digitale tools (de “technical overload”) zijn het de structurele design-eigenschappen van je vegadering die vruchten afwerpen.

Onze trainer werkt in een zeer internationale omgeving en heeft ondertussen, omdat het niet anders kon, een sterk en effectief designmodel voor krachtig en efficiënt online vergaderen ontworpen en veelvuldig uitgetest.

• Intake
• Remote is daarom nog niet remote 
• (best practices in vierentwintig hoofdstukken)
• Werken met ruimtes en “viewpoints”
• Design als een lasagne met zeven lagen
• (het OSI vergadermodel)
• Facilitatietechnieken
• Atelier
• Afsluiten

Francis werkt al 45 jaar met mensen en groepen, kunst, en de natuur. Hij leest, schrijft, schildert, tuiniert, en speelt. Hij is een partner, minnaar, en vader. Maar het leerpad in al  deze dingen gaat over steile bergen en diepe dalen – en veel strepen heeft hij nog niet verdiend. Stiekem hoopt hij dat blijven spelen en reflectie de sleutels zijn, maar hij weet nog niet op welk slot precies die zullen passen. Waarschijnlijk is loslaten het echte geheim, maar daar is hij voorlopig nog niet zo goed in.

Francis is dus op weg, Ook letterlijk. Afkomstig uit de de klei in de polders langs de Noordzeekust, waar de meeuwen roepen en aan de horizon de zon op de krijtrotsen van Dover zingt, als een sirene. Bijna twintig jaar woonde, leerde en werkte hij hoog in de bergen van de Himalaya, in India, en in Sri Lanka. Hij keurde zichzelf af als Boeddhistische monnik - maar blijft op zoek naar de beste manier om studenten de wonderen van de Sanskrit en Paliliteratuur te helpen ontdekken. En schrijven. Ondertussen heeft Francis de eerste bladzijde geschreven van wel honderd ingebeelde boeken. Omhelzen wat niet kan is dus een levenskunst. En altijd weer spelen met wat misschien mogelijk is.

Het is in het sociaal werk, met andere afgekeurden en mislukkelingen, op straat en in de rijstvelden, dat Francis ontdekte dat kinderen veel liever en beter leren dan volwassenen. Geinspireerd door Rabindranath Tagore, Paolo Freire en Augusto Boal belandde Francis ten slotte in de wereld van niet-conventioneel leren, waarin hij snel een stevige internationale reputatie uitbouwde, eerst in India en later daarbuiten, eerst bij de “unteachables,”, daarna ook in de nette kantoren van het bedrijfsleven.

Francis woont in Singapore. Je vindt hem op de meest onwaarschijnlijke plekken: in een telecombedrijf, een rijstfabriek, op een vrachtschip, in een opvanghuis in Jakarta. Hij is lid van The Scrum Alliance en The Systemic Design Association, geeft les aan The London Scrum Academy, is adviseur bij People Before Patients. Hij reist nog steeds de wereld rond met workshops over leren leren, levenslessen, Boeddhistische systeemtheorie, OD, Design, UX, Scrum, Agile, en de kunst van het faciliteren.